Uitgelicht

Wie is Liesbeth van Duijn?

Ik ben de dochter van de banketbakker: Ben van Duijn, vroeger op de Vierambachtsstraat in Rotterdam.

Snoepkont

Vanaf mijn 2e jaar at ik de winkel leeg. Was ik klaar met de gebakjes en de chipolatapudding, dan stapte ik over op de saucijzenbroodjes. Truffels waren een van de favorieten, voor ze door de chocolade werden gerold zag ik kans om een halve “plaat” te laten verdwijnen. Maar ook voor de boterletter met slagroom draaide ik mijn hand niet om. Ik heb de chef, (die op commissie stond) tot wanhoop gedreven.

En met mijn 13 e ontwikkelde ik een eetstoornis.

Van veearts tot dietist

Omdat ik als kind al veearts of boer wilde worden kwam ik terecht op de hogere landbouwschool, en de keuze viel daar op levensmiddelentechnologie omdat mijn fascinatie voor eten/ voeding groot was. Zo groot dat de overstap naar dietetiek beter leek.

Dietetiek bleek voor mij niet de oplossing om van mijn overgewicht af te komen. En ook de rest van de wereld zag ik met de adviezen van het Voedingscentrum / de Schijf van vijf alleen maar zwaarder worden. Maar ik heb er aardig leren koken 🙂

Mijn talent voor marketing-communicatie heb ik bij Randstad Uitzendbureau kunnen ontwikkelen. Net als mijn interesse in wat mensen drijft in organisaties (en daarbuiten).

Altijd op zoek naar een slank leven….

en ondertussen wel een eetverslaving…, heb ik van alles onderzocht wat er op de markt was om slank te worden en te blijven. Ook om van mijn eetstoornis af te komen heb ik geen behandeling geschuwd. Artsen, therapeuten en pillenverkopers hebben goud aan me verdiend.

Niet alleen woog ik op een gegeven moment 90 kg/ had maat 46, ik ben ook wel 10 x overspannen of burn-out geweest. (En nu begrijp ik waarom, zie de Biologie van Geluk) O ja, ik kreeg ook een auto-immuunziekte, Lupus, die een aantal van mijn organen heeft aangetast en waarvan ik doodmoe was terwijl ik toen nog maar 44 jaar werd. Wisselende stemmingen waren me ook niet vreemd 🙂

Tot ik een programma tegenkwam van een Duitse internist / orthomoleculair therapeut en dat in 6 weken, onverstoorbaar afmaakte tot een gezond gewicht van 63 kg. En waardoor ik ook geen medicatie meer hoefde gebruiken voor de Lupus. Dat was erg fijn want die medicatie onderdrukt het immuunsysteem en als je een verkoudheid krijgt. moet je er mee stoppen omdat je anders geen afweer hebt…..3 x raden hoe gezond dat is….

De missie van “Nederland Slank” ontwikkelt zich

Al voor ik begon, bedacht ik dat ik hiermee de helft van Nederland kon redden, als het werkte. (De helft van Nederland is namelijk te dik) En ik maakte een blogspot blog snelafvallenmetlies en ook een Engelse versie. Vrienden van me zouden ook iets met digitale marketing doen, maar deze missie was mijn “kindje” en zij liepen niet zo hard als ik dus daar hebben we afscheid van genomen 🙂

De oprichting van Nederland Slank is betaald door mijn webwinkel van destijds: WINproducten, en ik heb jaren van 800 euro per maand geleefd om “Nederland” slank te krijgen. En nog steeds heb ik een klein dietisten-salaris….Alles wat er binnen komt aan omzet, steken we in de marketing-communicatie om maar zoveel mogelijk mensen te kunnen bereiken. Want een goed prodduct is leuk, maar als je niet weet dat het bestaat, dan heb je er dus nog niks aan…..

We hingen in de bioscoop in december (posters), radio Rijnmond zond een clipje uit, we waren op t.v. (kort filmpje) en we schakelden steeds betere communicatie-deskundigen in, digitale marketeers en I.T. jongens om te zorgen dat we nu een goed converterende website hebben.

We keken natuurlijk ook naar het interne proces, dat ervoor moet zorgen dat klanten Raving Fans worden en blijven. Dus we gingen de dietisten opleiden als orthomoleculair therapeut, zodat de vergoeding door de zorgverzekeraars een stuk beter werd. En werkten aan klantenloyaliteits-dingen.
We zijn nu met zijn drietjes, en ook Rachida en Pantea vinden hun werk veel leuker dan waar ze voor opgeleid zijn omdat ze mensen zo ontzettend zien opknappen van allerlei aandoeningen, naast het overgewicht wat ze verliezen. Maar het valt nog niet mee om de juiste collega’s met de goede spirit te vinden en te houden. Maar dat zal bij jullie niet anders zijn. Maar ik zou het super vinden als we straks een flink stel begeleiders kunnen leren wat echt leuk werk is!

Het begin van de Biologie van Geluk

En we studeerden op hoe we mensen/ onszelf, nog beter konden helpen tegen de aanleg om zwaarder te worden. Kwamen het endorfine herstelplan tegen in zijn vroegste vorm, 5 jaar geleden, gingen dat uitproberen, we knapten op, gingen verder studeren en met Lucas Flamend optrekken en in 2018 lanceerden we “Het endorfine herstelplan”. Een programma waarmee je de onderliggende mechanismen van overgewicht: stress en trauma, kunt verbeteren en minder invloed kan laten hebben. Dit plan werkt trouwens ook bij depressie, stemmingen, eetbuien, maar ook bij pijn, fibromyalgie etc. etc.

Al jaren loop ik mensen aan de kop te zeuren dat Nederland Slank eigenlijk een goed doel is en dat het een stichting zou moeten worden. Net als Janneke Wittekoek, de cardioloog die er ook alles aan doet om mensen gezond te laten leven, zouden we volle zalen moeten trekken.

De beste reclame is iemand die het programma heeft gedaan en die vertelt dat ‘ie na drie dagen stuiterend door het huis flitst of die fase 2 “haar wittebroodsweken” noemt.

En de steunbetuigingen aan mijn adres onlangs op de FB groep, toen iemand zei dat ze mijn berichten zat was over corona en overgewicht. Daar doen we het dus voor!

Dus we zien Nederland Slank nu steeds meer als een beweging, een eigendom van ons allemaal, alleen hoe we dat vorm gaan geven, daar moet ik nog eens over praten met onze notaris 🙂 ook klant inmiddels.

En daarmee kom ik op het volgende onderwerp, de ambassadeurs.

Nederland Slank heeft zulke enthousiaste deelnemers, wat zij overbrengen kun je via geen enkele digitale of andere uiting aan iemand uitleggen. Ik heb wel mensen meegemaakt bij wie het stoom uit de oren leek te slaan omdat ze bij het management van dat giga-bedrijf geen gehoor kregen om Nederland Slank gewoon aan het hele bedrijf aan te bieden.

Mensen snappen dus niet wat ze missen.

Dus gaan we het nu makkelijker maken om iemand door te sturen, want als jij het programma hebt gedaan dan zien mensen dus aan je dat iedereen het zou moeten doen. En dan hoef je dus alleen nog maar een linkje door te sturen naar een pagina van Nederland Slank. Daar leggen we nog een keer uit hoe het werkt. En als diegene het programma gaat volgen, krijg jij een beloning in geld. Dat is hoe nu het plan eruit ziet.
Kan nog veranderen en is nog niet geïmplementeerd, maar ik denk dat het gaat werken.

Want we geven liever iets aan een deelnemer dan aan Mark Zuckerberg of Google. Indirect effect is wellicht ook dat je zelf gezond blijft leven, als je aan je omgeving uitdraagt dat je Nederland Slank volgt.

Eetverslaving

Gezond eten en gewicht verliezen.

Mission impossible of haalbare kaart?

Ondanks hun beste bedoelingen én beter weten grijpen nog hele volksstammen regelmatig naar grote hoeveelheden junkfood. Ze zijn zich er volledig van bewust dat ze zichzelf ermee schaden en toch blijven ze het doen. Herkenbaar? 

De waarheid is dat de effecten van bepaalde voeding een met drugs vergelijkbare verslavende werking kunnen hebben. Voedselverslaving is een serieus probleem en de belangrijkste reden dat mensen zichzelf waar het (over)eten betreft niet in de hand hebben.

Maar, wat IS voedselverslaving eigenlijk?

Junkfood activeert dezelfde neurotransmitters als drugs. Dezelfde hersengebieden en dezelfde symptomen worden getriggerd. Geprefabriceerd junkfood heeft ook op dezelfde beloningssystemen effect als drugs. Denk daarbij aan dopamine Het heeft dus ook niets van doen met gebrek aan wilskracht. De geïntensiveerde dopamine reactie kaapt de biochemie van de hersenen. Dit is niet alleen het geval bij junkfood maar bij al het voedsel dat hoge percentages suiker of bewerkte tarwe heeft.

Voedselverslaafden zijn gevangen in een vicieuze cirkel van onbedwingbare trek en vreetbuien. Het voedsel dat ze tot zich nemen is als de fix van een junkie. Men ziet ook dat de bloedsuikerspiegel tegelijk met de beloningssystemen van de hersenen maximaal omhoog schiet, wat weer nieuwe alles overheersende eetbuien tot gevolg heeft

Als je gebukt gaat onder overgewicht is er een grote kans dat je juist aan bepaalde voedselgroepen verslaafd bent, zonder dat je je daarvan bewust bent. Het is ook echt niet jouw schuld. Voedselverslaving wordt makkelijk weggezet als een emotionele tekortkoming maar het is in feite een biochemische aandoening. Om het kort en duidelijk te stellen: je hormonen, je smaakpapillen en je hersenactiviteit zijn gekaapt door de voedingsindustrie.

Suikerrijke, zwaar geprefabriceerd voedsel en geraffineerde koolhydraten zoals pasta, chips en brood worden door je lichaam in suiker omgezet, waardoor je bloedsuikerwaarden omhoog schieten elke keer dat je ze eet. Dit beloningssysteem is te vergelijken met het effect van cocaïne en heroïne. En dat is meteen de reden waarom afkicken zo moeilijk is.

Ons lichaam heeft natuurlijk wel de gezonde koolhydraten nodig. Die in groenten, volkoren granen en fruit met een lage glycemische waarde zoals bessen. Ondertussen zijn de effecten van de suikers en zout  in junkfood keuzes fataal voor je gezondheid. Het gevolg: morbide obesitas type2 diabetes, hart aandoeningen kanker, Alzheimer artritis en depressie zijn slechts enkele voorbeelden. En dan hebben we het niet eens over je gebrek aan zelfvertrouwen of trots zijn op je lichaam.

Helaas is er geen methode om te testen op ‘voedselverslaving’ . De constatering hier van is puur gebaseerd op gedragingen zoals:

Ondanks dat je ‘vol’ zit blijf je naar bepaalde voedselsoorten verlangen.
Je eet vaak meer dan je van plan was
je eet tot je het gevoel hebt te ontploffen
Je voelt je schuldig nadat je fout eten hebt gegeten, toch eet je het snel alweer
Je verzint redenen waarom je best het ‘foute’ voedsel mag eten van jezelf
Je pogingen om te stoppen of te minderen zijn niet of maar heel kort succesvol.
Je verbergt je eetbuien voor je omgeving.

Als dit herkenbaar is… wat je ook doet, onderneem IETS!

Het houdt niet op, niet vanzelf. In fact, het zal alleen nog maar erger worden na verloop van tijd. Er zijn diverse manieren om actie te ondernemen. Je kunt bijvoorbeeld cold turkey detoxen. Hiermee ‘reset’ je je hele beloningssysteem: je hormonen, je neurotransmitters en je metabolisme.

Een totale detox zal:
Je insuline pieken afvlakken en tegelijkertijd de opslag van buikvet en vreetaanvallen verminderen. Het stress hormoon cortisol reduceren. Cortisol is verantwoordelijk voor je vreetaanvallen, suikerverslaving en opslag van buikvet.
het vermindert het ‘hongerhormoon’ ghreline.
Verhoogt de peptide waarden. Het darmhormoon dat je het ‘ik zit vol’ gevoel geeft.
Verhoogt de natuurlijke dopamine waarden en herstelt je beloningssysteem zodat je weer plezier uit natuurlijke voeding haalt.
Het herstelt je smaakpapillen. Je PROEFT je eten weer.
het verlaagt ontstekingen die aan de basis van elke gewichtstoename en chronische ziekte liggen.

Hoe dan?

Elimineer alle ‘giftige’  voeding uit je dieet. Dat wil zeggen,

alle suiker, of suikerhoudende dranken en voedselvormen. Honing, agave, frisdrank.
Gluten,
alle bewerkte granen
zuivel
voorgefabriceerd voedsel waaronder ook oliën
alcohol
cafeïne en andere stimuli

Tijd voor wat goed voor je is!

Detox Boosters zoals fruit, groene groenten, citrusvruchten, knoflook, noten, zaden en Omega3 oliën.
voeding die de darmwerking stimuleert: groenten als broccoli en spruiten, volkoren granen (wilde rijst, quinoa, spelt etc.) noten, bananen, uien
Voeding die ontstekingsremmend werkt. Amandelen, walnoten, groene bladerige groenten (spinazie, kool). Vette is zoals zalm tonijn makreel en fruit zoals aardbeien, blauwe bessen, kersen en sinaasappels.
Voedsel dat je bloedsuiker in balans brengt. Eieren, kip, vis, vlees, meloenen, bessen, en voedsel dat rijk is aan volkoren en vezels.
Oliën zoals olijf of kokosnoot olie.
Water
Beweging
Slaap en relaxmomenten

Schrijf je doelen ook op voor jezelf. Houd een eetdagboek bij. Zorg dat je geen ‘foute voeding’ in huis hebt. En: GEEF NIET OP. Je hebt een leven lang over deze eigenschappen gedaan, dus wees mild voor jezelf als je een terugval hebt. Herpak jezelf en begin de volgende dag weer. Het is NOOIT TE LAAT OM TE BEGINNEN.

Hoe je met verkeerd eten je geluk vermoordt.

Iedereen wil gelukkig zijn toch? Maar wat is geluk? Is het een fijn gezin? Is het een miljoen Euro? Is het een goede gezondheid? Is het ‘all of the above? Geluk is voor iedereen anders, een tijdelijke toestand van welbevinden maar….als de hersenen de gelukshormonen dopamine, endorfine en oxytocine niet aanmaken…ben je niet gelukkig. Echter, door verkeerde (eet)gewoonten kun je de balans in deze belangrijke hormoonstoffen dermate verstoren dat je er diep ongelukkig van wordt.

Even technisch

De twee belangrijkste geluksstofjes zijn dopamine, met een werkingsduur van slechts één seconde, en endorfine, waarvan de werking wel vijftien minuten kan aanhouden. Omdat dopamine slechts zo kort aanhoudt heeft ze andere factoren nodig om de afgifte en de werking in stand te houden, Daar komt zusje endorfine om de hoek. Zij activeert de afgifte van dopamine en zorgt ervoor dat ze langer haar werk kan blijven doen. De totale kwaliteit van dit beloningssysteem is echter van nog meer factoren afhankelijk: de hoeveelheid geluksstoffen in het lichaam en de gevoeligheid van de receptoren die de geluksstoffen in het lichaam actief houden en transporteren. Als die receptoren minder aanwezig, of gevoelig zijn, kan dit leiden tot endorfine- of dopamine-resistentie waardoor men meer en meer op zoek gaat naar bevrediging. Dit kan leiden tot verslavingen als bijvoorbeeld een eetstoornis.

Van redelijk tevreden tot chemisch euforisch.

Je kunt geluk zelfs in schalen van intensiteit indelen. Ben je gewoon tevreden, of ben je euforisch gelukkig? Over het algemeen, als het hele beloningssysteem doet wat het moet, voelen we ons gewoon lekker tevreden. In elk mensenleven vinden ‘gelukkig’ ook euforische momenten plaats; de eerste keer dat je fantastische seks hebt, de geboorte van je kind, je huwelijk, dat droomhuis dat je eindelijk samen kan kopen. Het gevaar van euforie is echter dat je snel verlangt naar herhaling. Helaas is een tweede, gelijkwaardige herhaling van die allereerste extatische beleving bijna niet te evenaren. Vooral mensen die een mager endorfine-voorraadpotje hebben kan dit leiden tot een behoefte aan vervanging van dit geluksgevoel door onnatuurlijke middelen als XTC, cocaine, amfetamine, alcohol of zogenaamde ‘troostvoeding’. Echter ook hiervoor geldt: des te meer herhaling, des te ongevoeliger het beloningssysteem hiervoor wordt.

De voedselhunkering

Je bent doodmoe, je bent tot de max gestresst, je bent (liefdes)verdrietig…waar verlang je naar? Juist: troostvoeding. Helaas bestaat dit soort eten uit zaken die weliswaar onze dopamine en endorfine levels tijdelijk verhogen, maar echt niet goed voor ons zijn. Denk daarbij aan suikers en snelle koolhydraten gecombineerd met foute vetten en exorfinen (morfine-achtige stoffen gluten, tarwe roggen en gerst). Deze zijn te vinden in je geliefde frisdranken, koekjes, gebakjes, snoep, friet, roomijs, aardappelpuree en chocolade. Junkfood gaat nóg een stapje verder. Dit is vergelijkbaar met bovenstaand lijstje maar dan met een nog lageren nutritio-nele waarde; veel verzadigde vetten, veel zout en smaakversterkers. Hier vallen de Febo-kroket, De Mac-hamburger en die maxizak chips onder. Omdat de piek in endorfinen en dopaminen net zo snel weer afneemt als hij opkwam door deze voedingsmiddelen, is ons verlangen naar meer en meer bijna niet te stoppen. Vooral als dit (eet)gedrag in de pre-pubertijd is aangeleerd zijn de hersenen gewend geraakt zich aan deze snelle toe- en afname aan te passen .

Het is de schuld van je ouders

Als je ouders hebt die lijden aan overgewicht, stress of depressie heb je als kind helaas een hogere kans op een zwakker beloningssysteem. Ook als je moeder tijdens de zwangerschap veel troostvoeding, geneesmiddelen of alcohol consumeerde heeft dit invloed op jou als ongeboren kind. Ben je op de wereld gezet met behulp van het opiaat oxytocine om de bevalling in te leiden of heb je het als kind ook nog zonder de (brood)nodige aandacht en liefde moeten stellen….zal je beloningssysteem extreem uit balans zijn.

Het uitgeputte beloningssysteem

De uitputting van het beloningssysteem kan in fasen ingedeeld worden:

Upregulatie: je hersenen krijgen in korte tijd een stoot endorfine en dopamine te verwerken. Deze piek daalt echter ook weer supersnel zodat je een paar uur nadat je die zak chips hebt verorberd alweer kunt hunkeren naar een bak ijs.

Downregulatie: hierbij doen de hersenen het omgekeerde als bij de upregulatiefase. Ze zorgen ervoor dat er minder beloningsstoffen geactiveerd kunnen worden. Kinderen die erfelijk belast zijn zullen hierdoor al snel symptomen van een verzwakt beloningssysteem gaan vertonen. Dit vertaalt zich vertaalt in AD(H)D, dysforie (verminderde plezierbeleving), concentratieproblemen en uitstelgedrag. Al met al ervaart men in deze fase minder beloning waardoor de consumptie van troostvoeding toeneemt, met als gevolg stemmingswisselingen, irritatie, onrust en stress.

Aversiefase: hierbij is niet alleen het beloningssysteem verstoord maar ook het antibeloningssysteem. Dit is het systeem dat zorgt dat stress, onrust, agitatie en mentale of lichamelijke vermoeidheid gereguleerd worden. Je merkt dit aan het feit dat je leuke dingen gaat vermijden of die negatieve gedachteknop niet meer uit kunnen zetten. Bij zowel vrouwen als mannen kan dit leiden tot verlaagd libido en bij de laatsten tot erectiestoornissen. De meest extreme vormen van deze fase uit zich in de zogenaamde uitputtingsaandoeningen zoals burn-out, PTSS en depressie

Je dealer, aka; de voedingsindustrie

De voedingsindustrie maakt maar wat gretig gebruik van het feit dat troost- en junkvoeding een verleider is waar maar weinig mensen weerstand aan kunnen bieden. Zij bewerken ons eten met opzet dermate dat het maximale genotspunt wordt bereikt. Een combinatie van scheikundige en marketingelementen moet garant staan voor dit verwoestende effect. Zo kunnen de producten samengesteld worden om maximaal genot te verschaffen en tegelijkertijd vermarkt worden als ‘gezond’. Echter de toename aan obesitas, diabetes type 2, depressie en ADHD laat een andere kant van dit verhaal zien. Zoals we hierboven gelezen hebben verzwakt langdurig ‘gebruik’ van dergelijk samengestelde voedingsmiddelen de natuurlijke werking van het genotssysteem en verhoogt stress- en prikkelgevoeligheid. De medicijnenindustrie verhult deze symptomen alleen maar zonder ze bij de bron, de voeding, aan te pakken. Denk hierbij aan methylfenidaat, dexamfetamine of de benzodiazepines waaronder vele slaap en kalmeringsmiddelen onder vallen.

Je slachtofferstemmetje vs liefde en aandacht

Een totaal herstel van het beloningssysteem kan alleen plaats vinden door een totale reset van het beloningssysteem. Dit gebeurt door de factoren die overstimulatie veroorzaken te verminderen. Verandering van het voedingspatroon is daarvan een belangrijk onderdeel. Uiteraard zullen de hersenen in de eerste instantie protesteren. Je zult het bekende ‘slachtofferstemmetje’ horen. Zij beschikt over een rijk repertoire aan argumenten: ‘waarom zou suiker en brood ongezond zijn als iedereen het eet? En als E621 zo schadelijk was, waarom laat de gezondheidsinspectie dit dan toe?’ Of: ‘wat voel ik me zielig als ik uitgenodigd ben en iedereen aan de taart gaat.’ Wie echter aandachtig luistert naar dat slachtofferstemmetje, merkt dat zij gewoon bang is om een oude gewoonte te doorbreken. Net zoals we bang zijn een slechte relatie te beëindigen omdat we dan de gehechtheid en het vertrouwde verlaten, Uit onderzoek blijkt echter dat onze hersenen na gemiddeld een half jaar zijn afgekickt van troostvoeding en junkfood. Onze genen zijn helemaal niet gemaakt voor een onafgebroken bombardement aan genotsstoffen. Ze zijn gebaat bij een omgeving die voedend in plaats van uitputtend werkt. Dat wil zeggen meer bewegen, het opzoeken van de natuur, de stilte (bv. meditatie) en het voeden van de hartenergie: liefde én aandacht!

Hoe ik in bed mijn grote liefde terug vond

dreamstime_xs_834184Hallo lezers daar ben ik weer, Melanie Thijm, de vrouw die zich verbeeldde dat ze haar leven prima op orde had maar eigenlijk voornamelijk heel succesvol negeerde dat (over)eten haar nog steeds de baas is. Inmiddels één week into het endorfineherstelplan van Nederland Slank. Ben ik al de daadkrachtige, super opgewekte en ambitieuze go-getter die hopelijk ergens onder die extra kilo’s verborgen zit? Nog niet helemaal wellicht. Maar er is wel een ander aspect van mijn leven aanzienlijk verbeterd. Een groot gemis waarvan ik me bij nader inzien niet eens zo bewust was. Ik; de grote over-thinker. Hoe is dat in vredesnaam mogelijk.

Is geluk nou wel zo heel gewoon?

Voor je aan het endorfineherstelplan kunt beginnen moet je enkele zeer uitgebreide tests invullen. De zogenaamde Braverman-test en de Endorfinen-checklist. Ik zal eerlijk zijn, daar moet je wel even voor gaan zitten. Echter, het is voor een goed doel. Je wilt immers weten waardoor het komt dat je eigenlijk, als je eerlijk bent, toch steeds niet zo lekker in je vel zit. Ik was inmiddels geneigd om te accepteren dat ik een constante onderstroom van moedeloosheid en lichte apathie voelde. Voor de ‘lol’ afgewisseld met extreem verstorende stootjes van irrationele irritatie, lichtgeraaktheid en stress. ‘Zo ben ik nu eenmaal’, ‘je zult jezelf wel nooit helemaal begrijpen’, en ‘iedereen heeft wel eens wat, stel je niet zo aan’, waren dagelijkse gedachten waarmee ik mezelf gerust probeerde te stellen. Maar; ‘waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn? Ik heb toch alles mee? Wáárom kost ALLES zo veel MOEITE’? waren vragen die telkens stiekem de kop op bleven steken.

Life changing test results

business commerce computer delivery
Foto door Pixabay op Pexels.com

De uitslagen van de tests waren life changing. Alle zaken waar ik tegenaan liep: stress, uitstelgedrag, de historie van depressie in mijn familie, dagelijkse onredelijke irritatie, het gemis aan inspiratie en doorzettingsvermogen…. ze kwamen allemaal voorbij. De tests zijn zo opgesteld dat je de uitslag niet kunt manipuleren en deze was een eye-opener: in principe heb ik tekort aan alle ‘hormonen van het geluk’: de uppers in de hormoonhuishouding waren behoorlijk ondervertegenwoordigd. Dopaminetekort veroorzaakt een disbalans in kracht, zelfvertrouwen, ondernemingsgezindheid en libido. De andere stimulant: Achethylcholine, staat voor reactiesnelheid, souplesse, nieuwsgierigheid, een goed geheugen en creativiteit. Maar wat mij omver blies waren mijn extreme tekorten aan de rustgevers in de hormoonhuishouding: Serotonine en Gaba. Deze twee zorgen ervoor dat je geduldig en stressbestendig bent, een opgewekte inborst hebt, goed en regelmatig slaapt en emotioneel in evenwicht bent. Voilá; mijn persoonlijke struikelblokken op een zilveren presenteerblaadje. En dit alles zou met de juiste combinatie van natuurlijke preparaten opgelost kunnen worden? Ik durfde het bijna niet te geloven; kon ik door inname van een paar capsules per dag toch ‘gewoon’ gelukkig zijn?

Terug in de armen van mijn grote liefde

Inmiddels zijn we een kleine week verder en ik ben vanmorgen toch iets anders opgestaan dan vele ochtenden in de jaren hiervoor. Ben ik al de super gedreven ambitieuze doorzetter van mijn dromen? Nee laten we realistisch blijven mensen, dát nog niet helemaal. Ik voelde me wel al redelijk opgewekt, constateerde dat het weer een prachtige dag is en ik zit nu best wel daadkrachtig dit stukkie te typen. Maar wacht eens even, back up, wat zei ik daarnet? ‘… uit mijn DROMEN?’ Klopt, er is namelijk één, niet geheel onbelangrijk aspect van mijn leven dat eigenlijk ONMIDDELIJK verbeterde; mijn slapeloosheid! Eerlijk gezegd was ik me er niet eens zo van bewust dat ik slaapproblemen had. Ik sliep licht, was me er altijd van bewust dat ik in bed lag, had bizarre dromen en werd sowieso drie á vier keer per nacht wakker om naar de wc te gaan.

Naar een slankere toekomst

dreamstime_xs_125407499

Gelukkig heb ik, als bijna 50 jarige vrouw (uche uche), niet héél veel last van overgangsverschijnselen maar ik dacht dat nacht-zweten en plasmomentjes er nu eenmaal bij hoorden. Tot ik dit met Liesbeth besprak en zij mij vertelde dat ik niet wakker werd omdat ik moest plassen, maar dat ik moest plassen omdat ik te licht sliep en veel te vaak wakker werd. ‘In principe is je blaas groot genoeg om de nacht door te komen’, zo verzekerde zij mij. Mensen, ik wist niet eens dat ik slaapproblemen had, kun je nagaan hoe ik me voel nu deze onbewuste slapeloosheid is opgelost. En durf eens te denken aan de gevolgen van een dergelijk verkwikkende nachtrust op de lange termijn. Ik voel me na een week al verkwikt, lichter in mijn gemoed en daadkrachtiger nu ik terug ben in de armen van mijn grote liefde; Morpheus. Samen met hem, mijn nieuwe vrienden serotonine, dopamine, GABA, acetylcholine en goede begeleiding van de Nederland Slank experts durf ik best te geloven in de goede afloop van dit avontuur: mijn lichaam minimaal twee kledingmaten laten krimpen en zowel mentaal als fysiek veel lekkerder in mijn vel zitten.

 

I do it my way… but I DO IT

42962256_701260263579381_789066168940888064_nWe zijn een kleine maand op weg naar mijn totale endorfineherstel. Mijn omgeving begint het op te merken. Nog niet zozeer dat ik ben afgevallen want ik houd me pas twee weken echt aan het plan. Maar mijn uitstraling. Relaxed, vrolijk, stralend zelfs. Ik onderneem veel, zie mensen, ben sociaal. Zelfs die zo vurig gewenste daadkracht lijkt binnen handbereik. Dit is eindelijk de persoon die ik al jaren wil zijn. Dit is hopelijk ook pas het begin. Het begin van de rest van mijn leven, hoe cliché dat ook mag klinken. Maarja, clichés zijn cliché omdat ze … waarheden zijn.

The never-ending To Do List

Even recapituleren. Hoe was het een maand geleden met mij. Was ik dood ongelukkig? Dat niet zozeer, maar er knaagde wel iets, een constante onderstroom van; er klopt iets niet. Bedekt door een laagje gelatenheid; het is nu eenmaal zo: je bent te dik, je hebt nooit echt ergens zin in, het is te laat om je dromen waar te maken. Lastig was het wel. De trap op? Uitgeput, hijgend als een pakpaard. Laarzen aantrekken of schoenen met een gespje? Dan maar sloffen op makkelijke slippers. Een uitje snipperen voor dat recept? Méh, laat maar we kwakken het zo wel in de pan. Dat ingestofte studieboek eens open slaan? Waarom zou ik, ben toch te oud. Ik zag het mezelf gewoon niet doen… WAAR moest ik beginnen? Mijn to-do list leek never-ending.

Van zouteloos naar kleurrijk

Zie blog 1, 2 en 3 over wat er toen gebeurde: ik hoorde van de endorfine supplementen. Niet geschoten is altijd mis en van reguliere medicijnen werd ik niet beter, laat staan blijer. Er was al veel geprobeerd: van dexamfetamine tot antidepressiva, alles leek zijn doel voorbij te schieten. Ik dacht dat ik het met pure wilskracht en mindcontrol ook wel kon redden. En dat ging uiteindelijk ook wel maar het leven was wel een beetje zouteloos. Nu de routine van de supplementen er lekker in zit en ik het eetplan ook veel beter volhoud, is het weer zoals het zijn moet: kleurrijk en spicy. Ik ga steeds een stukje lekkerder. Natuurlijk was ik zo eigenwijs om het effect van de supplementen af te wachten voor ik aan het NLS dieetplan begon. Ik ben niet het type om van de één op de andere dag het roer om te gooien. Ik moet mezelf mentaal voorbereiden en moed verzamelen. Maar zodra ik een vleugje succes proef, word ik steeds gemotiveerder. Dus ik houd me steeds strakker aan het dieet. Sta elke dag een stukje opgewekter op, en probeer elke dag iets nieuws te doen waar ik voldoening uit kan halen. Hoe groot of hoe klein ook.

vegetables and tomatoes on cutting board
Foto door Pixabay op Pexels.com

De onbetaalbare effecten

En de effecten, groot én klein, zijn vrijwel direct merkbaar. Boodschappen? Die doe ik met een lijstje (wat ik zowaar niet thuis op de aanrecht vergeet waarna ik in de supermarkt maar moest gokken wat erop stond). Maaltijden plan ik, bewegen doe ik. Sta op de crosstrainer, neem de trap, ga een stukje lopen. Ook grootsere zaken als; ga eindelijk op zangles (check). Begin die studie (boek ligt open én ik lees erin). Neem een katje (enter de kleine Cassius (zie foto)). En doe eens wat met je haar (zie foto). Hoeveel kilo ben ik kwijt? Geen idee. Een weegschaal heb ik niet. Wel een favoriete broek in de kleinste maat die aan de kast hangt als motivatie. Mijn benen kan ik zelfs in die vermaledijde busstoeltjes al een stuk makkelijker over elkaar slaan. Mijn darmen en maag zijn zo rustig dat ik in de avonden niet meer als een ontbindende walvis op de bank lig te puffen. Maar waar ik sowieso van bevrijd ben zijn die kilo’s onvrede en moedeloosheid. En de verlichting die dat met zich meebrengt? Onbetaalbaar!

Waarom afvallen jou zo zwaar valt

woman biting brown chocolate
Foto door Pixabay op Pexels.com

‘Elk pondje gaat door het mondje.’ Deze welbekende uitdrukking doet vermoeden dat jouw overgewicht alleen en al aan jou, of jouw gebrek aan doorzettingsvermogen te danken is. En zo denkt het gros van je omgeving er ook over. Probeer als dame of heer met een paar pondjes teveel maar eens op straat een frietje te eten, of op een feestje een tweede stuk taart te nemen. Als de opmerkingen in de trant van ‘zou je dat nou wel doen’, je niet om je oren vliegen, dan zijn het toch zeker wel de afkeurende blikken. Maar wat zou je zeggen als blijkt dat jouw zwak voor suiker en vet helemaal niet te wijten is aan jouw gebrek aan zelfdiscipline? Als blijkt dat jouw gevoeligheid voor vette of zoete voeding en andere verslavingsgevoelige middelen al voor jouw geboorte in jouw DNA zijn uitgeprint?

Je was voor je geboorte al gedoemd

Bijna alle verslavingen, dus ook die aan eten, komen voort uit een tekort aan endorfinen. Dit is een zogenaamde gelukshormoonstimulator, het hormoon wat vrijkomt als je plezierige dingen doet als vrijen, lachen en sporten. Ook insuline behoort tot deze groep. Als het endorfinesysteem van ons lichaam niet meer op de normale manier gelukshormoon en insuline aanmaakt, resulteert dit in een zogeheten endorfineresistentie. Dit kan zelfs al voor de geboorte in je lichaam ontstaan zijn. Stel dat je moeder al last had van stress, eetbuien, een rook- of drinkverslaving, word je als baby al op de wereld gezet met een verzwakt endorfine/gelukshormoon beloningsregulatiesysteem. Dan is het ook nog eens zo dat de meeste zwangerschappen worden ingeleid met de pijnstiller oxytocine. Dit is een sterk opiaat, vergelijkbaar met heroïne. Ook de in de eerste levensfase van een pasgeborene toegediende koemelk draagt bij aan latere, steeds vaker voorkomende symptomen als onthechting, astma, AD(H)D, diabetes type 2 en overgewicht. Aan koemelk worden namelijk caseïne-exorfinen toegevoegd die vele malen sterker zijn dan de gangbare morfine-vormen.

Koekjes, chip, friet en chocolade; de drugs van de overeter

Daar schrik je van he? Pas een paar maanden oud en al voorgeprogrammeerd om zowel mentaal als fysiek bijna niet opgewassen te zijn tegen wat er daarna nog op je pad komt. Namelijk; de drugs gemaakt door de voedingsindustrie. Deze is ontworpen om een voedseljunkie van je te maken. Omdat je door de eerder vermeldde pré-natale factoren al een minder fijn afgesteld beloningssysteem hebt, schiet je sneller in de stress, ben je sneller afgeleid en heb je grotere hoeveelheden endorfine en insuline nodig. Met andere woorden; troostvoeding. Geprefabriceerd voedsel met abnormaal hoge waarden aan suiker, zout en verzadigde vetten. Het lijstje dat jou een tijdelijk verzadigd geluksgevoel geeft ken je waarschijnlijk wel; frisdranken, koekjes, gebak, jam, ijs, friet en chocolade. Wellicht loopt het water je al in de mond nu je erover leest. Echter ook minder als diabolisch bekend staande voedingsmiddelen als ontbijtgranen, fruitsappen, zuivel, soja en granen als tarwe, rogge en spelt doen een onnatuurlijke piek in jouw beloningssysteem ontstaan. Het kan nog erger echter; junkfood. Extra verleidelijk gemaakt met E-nummers, smaakversterkers, verzadigde vetten en koolhydraten. De echte designerdrugs onder de voedingsmiddelen; kant- en klaarmaaltijden, kroketten, pizza, hamburger en chips. Vooral als je in je adolescente jaren vaak je honger hiermee gestild hebt, is jouw endorfinerestistentiesysteem volledig ontregeld en uitgeput. Het is dan ook geen wonder dat je steeds op zoek gaat naar een nieuwe fix. De gevolgen die dit voor de volksgezondheid in het algemeen heeft zijn nu al schrikbarend. In 2025 verwacht men dat 1.3 miljoen Nederlanders diabetes type 2 en/of ernstig overgewicht zal hebben. En de voedingsindustrie werkt deze cijfers willens en wetens in de hand.

De totale reset van je beloningssysteem

Nu je dit allemaal weet is je volgende vraag; wat doen we hieraan. Alle goedbedoelde adviezen van het voedingscentrum, diëtisten of je omgeving ten spijt; jij bent niet geholpen met een fijn stukje wandelen of een abonnement op de sportschool. Jouw totale beloningssysteem moet gereset worden. De oorzaak bij de wortel aanpakken is het enige dat blijvende resultaten heeft. Zo blijkt dat mensen met diabetes type 2, die twaalf weken een exorfinen-vrij dieet volgen, een verbetering van de insulineresistentie hebben met maar liefst 26%. Daarnaast is het zo dat mensen met overgewicht steeds meer en meer eten omdat hun gelukshormoonbeloningssysteem zo goed als ongevoelig is geworden. Je beleeft dus weinig verzadiging meer van een normale portie voeding. Naarmate je BMI stijgt neemt de resistentie toe met morbide overgewicht en hartfalen tot gevolg. Wil je slagen in je poging om die (vr)eetneigingen te lijf te gaan heb je dus hulp nodig. Begin met het aanvragen van een endorfineresistentietest bij Nederland Slank. De uitslagen van deze uitgebreide vragenlijsten geven de experts een indicatie welke supplementen jij nodig hebt om weer in balans te komen. Al na enkele dagen zul je het verschil merken. Je bent opgewekter en beter in staat om verleidingen te laten staan en je voedingsplan vol te houden. Nu je jezelf mentaal en fysiek opnieuw aan het programmeren bent, afvalt en betere keuzes kunt maken, kun je de supplementen afbouwen en eindelijk op eigen kracht verder werken aan een gezonde geest en een slank en sterk lichaam.